Maziden Gelen Şiiri - Osman Çağlayan

Bir büyükçe hedefe kilitlenmiş bakışların,
İşte ben buradayım diyor gözlerinle kaşların.

Geçen bunca zaman saçları beyazlatmışsa da
Hedefim ileride, gözüm kalmadı arkada

Her yaşın güzelliği saklıdır, kendi içinde,
Değerini çok iyi bil de öyle yaşa sen de.

Hayat; dün, bu gün yarın zincirine dizili,
Bu uzun zincirin encamı son halkada gizli.

İşin özünde insan gibi insan olmak var,
Aksi halde fani Dünya kimseye olmaz yar,

Sonbaharın rüzgarı, sakın seni korkutmasın;
Bir hazan yaprağı gibi, savurup da atmasın.

Geçmişin yükleri ağırca binmişse sırtına,
Yerinden kıpırdatamaz seni hiçbir fırtına.

Sen ki o maziden gelen çok ulu bir çınarsın,
Bir dalında bir leke görsen tutuştur yanarsın.

Servetin: yılların verdiğin deneyimindir,
Hayat felsefen, bilgi birikimin, çok derindir.

Senin izinden yürüdükçe, gelecek kuşaklar,
Her biri bir bey olacak, gencecik uşaklar.

Güneş daha parlak doğacak yarın ki sabaha,
Mutluluğumuz her gün artacak, çok çok daha…

Ey Osman inci tanelerinden bir eser ördün,
Müjdeler sana ki yarınları bu günden gördün.
17.04.2014