Kelebekler renklerini bıraktılar avuçlarıma
anılardan cümleler düştü dağarcığıma
en güzel çağındaymış çocukluğumuz
şimdiki çocuklar neşesiz ve mutsuz
Biz kelebekleri görürdük ağaç dallarında
taklit ederdik özgürlüğe uçuşlarını
öldürmezdik renklerinin canlılığını
sevinçlerimize gülüşlerimize taç ederdik
Şimdiki çocuklar kelebeği görür beyaz ekranda
anlamına varamaz özgürlüklerin
ya çok fakirdirler yada çok zengin
nerde neşeyi bulacaklar bu karmaşada
Huzuru aramak için sık sık maziye dönerim
bir kelebek olurum, bir asi çocuk
Bugünde yaşamak ne sancılıdır
yaşam dediğin bir zorlu yolculuk.
Kayıt Tarihi : 28.8.2012 16:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)