Maziden Şiiri - Yiğit Kaya

Boş satırlar arasında fark ediyorum seni
Kalemlerim susmuyor seni anınca
Nefsime yenilgim gülüşün olsa gerek
Benliğime sensizlik girmiş yıllar yılı
Ne yazarım ne de sorarım seni dostlarına
Görseler beni hatırlarlar hemen seni
Hatırlamamak imkansız olsa gerek
Bir yolcu misali dönüp durmuşum aynı sokakta
Sorsalar zerre pişman değilim ki
O gün bıraktım seni puslu sokaklarda
O gün aşka inandım ben aslında
Yarım kalmak yakışırmış bana
Bir kalbe girmek değil
Bana sensizlik yakışır ey kara sevdam
Ne anlar şair sevmekten
Bana aşktan bahsedin
Mazide kalan bir aşk
Düşürdü beni dilden dile
Görmek istemem bir daha
En güzel maziyi.