İstanbul bir şiir söyler
Ben duymam gönlüm dinler.
Çamlıca'dan seyr ederim
Ben görmem
Ruhum bakar
Yıldızlar dans eder boğazın üzerinde
Kahve telvelenir cezvede közde
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim