MAZİDEKİ HÜZÜN
Yorgun ufuklarda, melül akşamda,
Her zamanki gibi ağlamaktayım.
Günün son ışıkları sönerken camda,
Hüznümü hüsnüne bağlamaktayım.
Ufkumu sarıyor çileler, gamlar,
Bir rüzgar savurur meyhaneleri.
Abanır üstüme melül akşamlar.
Rüyamı ıslatır çiğ taneleri.
Dönüp baktığım ömr-ü serabımdır.
Son ışıklarla başlayan kanlanmaya!
Bilmem bu kaçıncı ıstırabımdır?
Hatıralar başlıyor canlanmaya.
Mayıs 1996
Amasya
Kayıt Tarihi : 10.12.2009 20:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)