Mazide şendik seninle,kahkahalarımız varken
Üşümezdik,sıcaklıgımız vardı eller tutuşurken
Mehtap bize gülümserdi,yıldızlar daha parlak
Mazide seninle ben,şen şakrak
Ağlamak mı.adı neydi bilmezdik o zamanlar
Gülmekten alı koyamazdık kendimizi,mutluluktan
Güneşin doğuşunu dahi bir başka izlerdik,üzerimize
Farkında olamadık hiç,gecelerin karanlık oluşunun
Dualarımızdı bir ömür boyu,böyle yaşamak ölenedek
Ayrılık kelimesini,duvara mıhlamıştık,bize gelmesin diye
Işıklara gerek yoktu,gözlermizin gülüşü aydınlatıyordu etrafı
Eser kalmadı bunlardan,nazarlandık galiba,mazide ki şenlikten
13.04.2007 Zile
Mustafa İleriKayıt Tarihi : 26.4.2007 17:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!