Mazide Kalmış Şiiri - Nurgün Şallı

Sessiz bir kahkahaydı içimden gelen,
Yitirilen, yok olan bir sevginin
Unutulan duyguların isyanıydı fırtınalar.
Son demini vurmakta akşam
Dalgalar ise son hırçınlığını kayalara
İçimde bir kasırga bitmeyen
Meğer yaşananlar sadece
Mazide kalanlarmış...

Unutmak isterken o şen kahkahanı
Kulaklarımda çınladı yüreğimin sesi.
Beklerken ay ışığında gelmeni,
Ve gökyüzündeki son yıldızı
Umut ederken geleceğe
Bir bakmışım herşey ama herşey
Mazide Kalmış...

Ne sevgiler ne de duygular eskisi gibi
Çoktan erimiş yürekteki kar taneleri
Ne yapsanda boş arkadaşım
Yaşananlar Mazide kalmış...