Mazide kaldı Şiiri - Osman Kaya Malatya

Öyle bir zaman ki herkes tedirgin,
Tatlı şirin sözler mazide kaldı,
Buruk bir hüzün var insanlar gergin,
Gülen mutlu yüzler mazide kaldı.

Herkes benim diyor eli görmüyor,
Perişan olanı kimse sormuyor,
Çıkarı yok ise selam vermiyor,
Sıcak bakan gözler mazide kaldı.

Yaşlı, düşkünlerin çırası söndü,
İşini yürüten köşeyi döndü,
Yoksul olan gam kedere büründü,
Merhametli özler mazide kaldı,

Evlat ana babasından kaçıyor,
Kaynanayla gelin savaş açıyor,
Mevsim onlar için hep kış geçiyor,
Al baharlı yazlar mazide kaldı.

Gençler eşlerini kendi buluyor,
Ana babaların yüzü soluyor,
Onlar karışırsa ayıp oluyor,
Saygıdaki izler mazide kaldı,

Sırtımızda esvap Avrupa malı,
Onun için yaşıyoruz pahalı,
Yürekler yakıyor esnafın hali,
Pazardaki hızlar mazide kaldı.

Kimi israf eder borcu bitmiyor,
Geliri gideri hesap etmiyor,
Üç adımlık yere yaya gitmiyor,
Yorulmayan dizler mazide kaldı,

Kaya der bu derdi kimler getirdi,
Çok esnaflar servetini yitirdi,
Kanatlı hayvanı grip bitirdi,
Tavuklara hazlar mazide kaldı.