Mazide Kalan Resim Şiiri - Numan Akkoyunlu

Maziye bir bakıver neler neler bıraktı?
Ardından gözyaşları sele dönüp de aktı
Hüzünlü gözlerimiz dünkü resime baktı
Ah çekti yüreğimiz, içimiz nara yandı

Siyah beyaz resimde canlandı anılarım
Geçmişime dalınca yok oldu sanılarım
Acı, tatlı karmaşık; duyguda tanılarım
Şimdi hayatta değil onca insan da candı

Mazide kalan resim beni benden alıyor
Yaşlı gözlerim benim bir bakıp bir dalıyor
Ne kadar bakarsan bak geriye ben kalıyor
Yine de bencil benlik azcık gençliğe kandı

Eskiye düşen gölge örtüşmüyor yeniyle
O, tazecik duruyor bozulmamış teniyle
İnsan durmaz yaşlanır doğasıyla geniyle
Yaşadığım duygular resme baktığım andı

Ne de çabuk geçtiniz, canım güzelim yıllar?
Canlar alıp göçtünüz kalmadı bizde haller
Ana, babamız nerde; şimdi sanki hayaller
Durmadan can yakıyor, felek bizi ne sandı?

Avutma deli gönül, dünyanın insafı yok
Kanarım yine sana benden bil ki safı yok
Zaman ezip geçiyor hiçbir cana affı yok
Bu gaflet uykusundan cümle âlem uyandı

Ecel gelecek cana hele dön geçmişe bak
Ne ekmişsen burada onu edeceksin hak
İster resmini sakla, ister kibrit çakıp yak
Bir gün derler sen için Azrail aşa bandı

17.01.2013