Biz diğer çocuklar gibi
Öğretmen - doktor - astronot olma hayalleri kurmadık
Biz hep makinist olma hayalleri kurduk
Bu yüzdendi her geçen trenin ardından
Koşuşturmalarımız el sallamalarımız
Ama hep yolcusu olduk o trenin
Gün geldi gişelerde bilet tükendi
Hatta yolcusu bile olamadık
O mavi trenin
Kadere inanmalı mı
Yoksa hepsi bir hayaldi deyip
Çizik mi çekmeli maziye
Mazi demişken
Yine bir gün tren beklerken istasyonda
Bir çocuk bindi lokomotife
Daha dört - beş yaşlarında
Oturdu makinist abisinin kucağına
Heyecanlıydı biliyorum
Meraklı gözleriyle inceledi
Markizi valseyi makinist musluğunu
24000 likti lokomotif
Kırmızı renginde
Balıkesir raylarında
Şunu söylemek istiyorum
Bir an gözümün önüne geldi
Mazide kalan çocukluğum
YAZAR Semih BAYBORA
TARİH 14\09\2018
Kayıt Tarihi : 14.9.2018 21:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!