Mazide Şiiri - Ümit Ali Naçar

Bir veda daha doğuyor dolu dizgin hayatın kalıntılarından
Bir göz yaşı daha akıyor tüm sevdalara sultan bir aşkın ardından
Nice oldu ki dün, mazide bir perde olmuş mutluluk
Ne yar kalmış nede yarın …
Zümrüt kokulu bahçeler gül rengi hayat
Hayallere bile sığmayan yemyeşil bir saltanat
Nice oldu ki dün, mazide bir perde olmuş hayaller
Ne yar kalmış nede yarın….
Gülümseme vardı yüzümde tatlı bir nida dudaklarımda
Her yer aşka davet eder her yer gönülgahımda
Nice oldu ki dün, mazide bir perde olmuş gülümseme
Ne yar kaldı ne yarın…..
Sarardı sanki dünya sapsarı rengime inat
Ne ben güldüm ne gülerim, ne de artık kainat
Ne sazlık derenin kuşları öter eskisi gibi
Ne rüzgarda sevgi dolu mis gibi bir esinti
Sormaz kervan bile unutulmuş mevsimi
Her yeri kasvet her yeri hüzün kaplı çehremi
Karşımda dalları kırılmış ama yinede yeşermek isteyen bir selvi
Onu umuda bağlayan hayata küsmemiş ümitleri
Ne dal bıraktın bende nede aşka haykıran deli bir yürek
Ve artık bitti bu aşk, ister ağlayarak ister gülerek….