Mazide Şiiri - Selahattin Ölmez

MAZİDE
Eskiyi özler olduk, çok başkaydı yaşantı.
Açan güller kokardı, dostluk vardı mazide
Sözler yare dokunmaz,yoktu serde bulantı
Yüzlerde gülücükler neşe vardı mazide.
Evkereye akilir,hıyar patlıcan biber
Karpuzun tadı güzel,kavunu sanki şeker
Domates kıpkırmızı,sayarsın teker teker
Somun ekmek pişerdi,bizim köyde mazide.
Dede baba horunlar,birlikte yaşıyorduk
Kuyudan su çekerek,buz gibi içiyoduk
Bulguru kaynatıyor,taşını seçiyorduk
Sade yağlı pilavı,seviyorduk mazide
Beygirle gidiyorduk,tarlaya çalışmaya
Kıyamazdık hayvana,kırbaç ile vurmaya
Topraklar dostumuzdu,doyamazdık kazmaya
Bahçemizde olurdu,sebze meyve mazide.
Afaracı gezerdi,buğdaylar biçilirken
Gönüller zengin olur,fakire verilirken
Bereketler dilenir,dualar edilirken
Taze buğdayın unu,hoş olurdu mazide.
Meses ile sıyırdık,pulluğun demirini
Boş yere akıtmazdık,alnımızın terini
Yediğimiz meyveler,gözümüzün ferini
Arttırdılar her daim ,yaşıyorken mazide
Öğretmen örnek idi,görürdü saygı sevgi
Giysiler tertemiz,aynıydı bütün rengi
Okullarda başarı,olurdu dünya dengi
Liyakat çok kutsaldı,yer bulurdu mazide.
Sıradan olamazdı,hem imam hem öğretmen
Diploma alınmazdı,okuluna gitmeden
Atanmazdı kimseler ,o işleri bilmeden
Hak hukuk adaleti,bilirdik biz mazide
Büyük küçüğe sevgi,küçük büyüğe saygı
Olmazdı seviyesiz,saygısızca ön yargı
Okunurken selalar,olmazdı zengin farkı
Eşitti tüm insanlar,bizim köyde mazide.
Ölüm var derdi herkes,helal lokma ararken
İman kuran ahlakla,musallaya varırken
Bereketi artardı,helal kazancı yerken
Ölmezin gençliğinde,bizim köyde mazide.
SELAHATTİN ÖLMEZ.