Köhne bir dükkânda
Bir konsol, tozlu,
Üstünde gülümsüyor tatlı bakışlar,
Seneler öncesinden, sevecen, çapkın...
Bir tüle sarınmış eski bir rüyâ,
Belki yaşanmamış, belki yaşanmış.
Güzel ellerinde mâzi gülleri,
Yıllanmış şarap gibi,
Mâzi renginde...
Hâlâ gülümsüyorlar çocuklar gibi
Sanki uykusundan henüz uyanmış.
Bana gülümsüyor bir an bakınca
Yumuşak, kadife, kahve gözleri.
Saçlarında duruyor dalga dalga,
Fildişi tarağın diş diş izleri...
Meltemli bir bahçede açmış çiçekler,
Minik ağızları karanfil, gonca,
Soru sorar gibi hilâl kaşları,
Anlamak isteyip, uzanıyorum,
Ah! Damlıyor elime
Gözyaşları...
Yıllanmış şarap gibi, mâzi renginde....
Kayıt Tarihi : 15.3.2007 12:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir antikacı dükkânında gözüme iliştiler. Tozlu, eski konsolun üstünden öylece bana bakıyorlardı. Ne garip, sanki gözlerinde gözyaşları vardı.Çakıldım kaldım karşılarında. Yavaşça uzanıp elime aldım. Önce hiç görmediğim, ama beni müthiş etkileyen, kendine çeken bu yüzleri, bakışları inceledim. Sanki hayattaydılar, canlıydılar. Bakışlarıyla bana birşeyler anlatmaya çalışıyorlardı. Tül yaşmağının altında sırma saçları belli ki fildişi taraklarla taranmış, omuzlarından aşağı salınmıştı. Nazlı bir kuğu gibi eğilmiş boynu, elbisesinin dantelleriyle süslenmiş. Elleri düzgün. Hem dolgun, hem ince. Bir bahar gibi tazeliği. Kaşları düz, burnu küçük, minicik bir gül goncası gibi dudakları... Bakışları; en çok etkileyen gözlerindeki bakışlar...Bazen de gözünden yaş damladı, damlayacak gibi...Şimdi hüzünle ufuklara bakıyor. Karanlık bir dehlizde görünmez gibi dibi... Yanındaki genç kız arkadaşı olmalı. Ya da kardeşi. Başını önüne hafifçe eğmiş. Yandan kaçamak bakışları. Işıl ışıl, gözlerinin içi gülüyor. Karanfil dudakların arasından çok hafifçe dişleri görünüyor. Diğerinin aksine biraz muzip bakışları. Minicik ellerinde bir demet çiçek. İki gonca da kendileri. İpek elbiseleri hoş kıvrımlarla bezenmiş. Şu boş kubbede kendileri gitmiş, şimdi kalmış köşede solmuş resimleri....Hâlenur Kor
Kime : Halenur Kor 1
Tarih : 20.04.2011 10:55 (GMT +2:00)
Hani kalpte kapalı bir arşivdir,insanın sevdikleri,özledikleri oradadır ve o odacığın kapısı açıldığında önce gözlere dokunur bir buğu işte öyle birşeydi...
Yüreğinize sağlık Sayın Kor.. Sevgilerimle
ve tozlu eşyalara, sararmış fotoğrafları görsem, aklıma; 'MAL SAHİBİ, MÜLK SAHİBİ, HANİ BUNUN
İLK SAHİBİ' sözü gelir.
YÜREĞİM ANTİK / ACILARla bilenir...........
Bir resim kadar değerimiz kalmıyor ne yazık ki....
Hayatın acı yüzü............
SEVGİLERLE...............
bir karedir resim ama anlamı bazen ömür gibi uzun...tebrikler Hâlenur Hanım...anlamlı şiir...
TÜM YORUMLAR (7)