Mazi kalbimde derin bir yara açtı,
İflah olmaz bir dertle beni sarstı,
Herkes benim aciz durumuma şaştı,
Sebep olanların kötülükleri ve kastı.
Bu derin yaradan kurtulacak mıyım?
Sinesine dayayıp ağlayacak mıyım?
Hasret sonunda vuslata erecek miyim?
Aşk ateşi ile sarsılıp yanacak mıyım?
Derin yara ile hayatta bir hiç oldum,
Sevdanın ateşi ile yanıp kül gibi oldum,
Gençlik tadını görmedim harab oldum,
Aşkın hasreti ile hazan yaprağı oldum.
Aldılar elimden yarimi hile ile,
Gözlerim yaşla doldu keder ile,
El oğlu mutlu olurken onun eli ile,
Gözyaşlarım içime aktı acı ile.
Her an arayacağını düşledim durdum,
Boşuna hayallerle yaşadım durdum,
Dünya ve ahiretteki tek yarim bildim,
Umudum tükendi, ümitsiz oldum.
Hayatım söndü gitti bu aşk elinden,
Gençliğimin taze baharı gitti elimden,
Çekilecek acı imiş ne gelir elden,
Acı çekiliyormuş meğer bu sevgiden.
(Ocak – 1990 - Ankara)
Yusuf YılmazKayıt Tarihi : 30.1.2012 11:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)