Mazi Hüzünlü, Kırgın, Soluk

Bir derdim değil ki anlatayım, unutayım
Hangi birini çıkarıp atayım içimden sevgili
Sırtladım senden bana kalanları, şevkle
Hala da şekvam yok çeksemde bile bile
Yoluna düştüm, geri dönmedin ki vefasız.

Esiyor içimde bora, kasırga ve fırtna
Gözlerimin kıyılarına vuruyor çılgın sular
Bilmem ki daha ne kadar dayanacağım?
Dindirecek bir arif çıkıp gelecek karşıma
En amansız dertlerin cenderelerindeyim.

Dalar giderim maziye, ne varsa kırgın
Ağlamaklı gözler, gülmüyor gül yüzler
Gamzeler mezara dönmüş herkes ölüler
Dil suskun, bakışlar donuk, mat ve gri
Bilmem ki nasıl anlatayım, herşey berbat.