Mazi aynası Şiiri - Mehmet Atar

Mazi aynasına gözüm takıldı
Kırkbeş yılı arıyorum orada
Gurbete çıkarken dertli anamı
Hasret ile sarıyorum orada

Bu aynada her halimi seyrettim
Kah bu güne geldim kah geri gittim
Kaçan mevsimlerin ardından yettim
Yorulmazı yoruyorum orada

Seyrettim gurbetten mektup yazdığım
Seyrettim dağlarda avda gezdiğim
Seyrettim yaylada çiğdem kazdığım
Cıngırşıklar kuruyorum orada

Oyuncak olsa da yoktu saatim
Oyun oynamaktı bütün sanatım
Çamurdan araba değnekten atım
Daha çocuk duruyorum orada

Gurbete yollandım küçük yaşımda
Babam öldü kara duman başımda
Derslerimi ezberlerim düşümde
Zorlu çaba veriyorum orada

On dört yaşımdayken tanıştım sazla
Saz ile inledim yanık avazla
Ağladığım günler gülmekten fazla
Tellerime vuruyorum orada

Bir yanı yeşillik bir yanı sarı
Kazancımdan fazla gördüm zararı
Geçiyor ömrümün kışı baharı
Yavaş, yavaş eriyorum orada

Aynanın içine güneşler doğmuş
Aynanın içine yağmurlar yağmış
Aynanın içine çocuklar sığmış
Adlarını soruyorum orada

Ataroğlu’m yanıyorum ateş de
Gül bitmişti mazi denen ağaçta
Resimlerim benden hep küçük yaşta
Akranımı arıyorum orada