Mazi Şiiri - Selami Utkan

MAZİ

Zemheri karanlıkta yolunu arayan bir divaneyim,
Kanun tanımaz, gözü dönmüş bir serseriyim,
Bazen dağdayım, bazen dört duvar arasındayım,
Soğuk kış günlerinde derin bir vadideyim,
Beni buralarda arama sevda

Artık gülmeyi dünyadaki çocuklara adadım,
Sadece mazide kalanlarla söylenecek adım,
Oysa bir zamanlar dağlarda bir kartaldım,
Gün geldi, bir boşlukta kayboldu hayranlarım,
Bir sevda uğruna yok oldu umutlarım.

Hatırlamaz artık maziyi, ağlayan sol yanım,
Ateş topu bir yanım, güz gülleri bir yanım,
Belki kuşlarla dönerim bir bahar günü,
Kızıl güneş rengiyle sardığında gökyüzünü,
Dağlarda mor sümbüller açtığında,
Serin yaylalarda ateşler tekrar yandığında.

Belki dönerim, güneşim tekrar doğduğunda,
Belki ararım seni bir nisan yağmurunda,
Belki o zaman damla damla düşerim kapına,
Belki hatırlarım maziyi, tekrar dönerim sana.

20.05.2003

SELAMİ UTKAN