Mazinin kalbimde bıraktığı yarayı;
Yıllarca yük gibi taşımak.
Tekrar yaşanmayacağının imkansızlığı,
Çöktü,her geçen gün zorlaşıyor yaşamak.
Zamanda geçiyor üzülsen ne çare,
Hâlâ nostaljide dolaşıyorum avare,
Altıncı koğuşta gibiyim etrafım hücre,
Artık kitap bile tat vermiyor bu şaire.
Kayıt Tarihi : 2.1.2021 23:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Mazideki anıların ziyareti...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!