Mazi Şiiri - Bekir Dalkıç

Sıcak su yoktu, kafama kavgamı döktüm de yıkandım ben,
Bir patatesi ikiye böldüm, zeytini iki kere ısırdım, üç ağlayıp bir gülerdim, gömleğimin üstüne yatıpta öyle ütülerdim gecelerde,
Elime ayağıma tükürdüm, sürdüm, sürttüm de sürttüm.
Yerleri çalı çırpıyla süpürürdüm.
İşten eve paçavra gelirdi bedenim,  yerlerde sürüm sürüm sürünürdüm.
Üşürdüm, üstüme eski sıcak günlerin hayalini örtünürdüm.
Bir et kokusu gelirdi evlerin teraslarından,
Kovayım derken burnumu üçüncü kattan bahçeye düşürürdüm.
O derece yalındım yani,
Aklımı peynir ekmekle yedim yine bu gün, fakat hâlen açım.
Karanlıktı odam gecelerce,
Korkudan bir türlü  değiştiremedim, patlaktı ampülüm.
Bomboş bir bardaktı beynim, doldum doldum taştım dışarı.
Dışarda yalnızlıktan bir yağmur,
Şemsiler kaçışıyordu şemsiyesizlikten.
Mâzisini sordum Maziye'ye, bir türlü tanıyamadı.