bakışlarını kendime yontuyordum o zamanlar
kalbimin çekmecesi
sen doluydu
sözlerinden ağaç dikiyordum içime
dallarında
biz açıyordu
aynalarda mutluydu
gördüğüm yüz
ne kadar da zavallıymış
sana olan muhtaçlığım
şimdilerde uzak denilen şehirlerde
yalnızmışsın yine
duydum ki iyiyim diyormuşsun
nasılsın diyenlere,,
Kayıt Tarihi : 5.7.2018 15:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!