1971- OKUNACAK EN BÜYÜK KİTAP İNSANDIR.
Ağır bir travma gibi yaşıyorum sevdanı
Hala yanıyor yüreğim sana
Öyle bir yıkımla geçtin ki hayatımdan
Ne yapsam kapanmaz kalbimdeki yara
...
Kutsal saydığım ne varsa yıkılıp gitti
Ne inancım kaldı aşka, ne güvendiğim biri
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
mazi arkamızda kalan bir iz, baktığımız bir ayna gibidir...
baktığımızda bazen baka kalırız tükenmesin diye, bazen de hızlandırılmış bir film şeridi gibi akıverir gözümüzün önünden...
şiiri okuyunca ben de baktım arkamda kalan izleri...bazıları hala belli, bazıları ise tozlanmış, topraklar, karlar örtülmüş üstüne...bazıları üşüyor ayazda kalmış yürek gibi...
kalaminize sağlık...
Ah mazi?...
YİNE YÜREKTEN,
YİNE ACITICI!...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta