Mazi Şiiri - Mehmet Özparlar

Bir ara dalıverdim hülyalara,
Dumanlı dağlarda dolaştım sanki,
Rengarenk çiçekler arasında,
Baharı yaşadım sanki,
Seni yaşadım,seni yaşadım doyasıya.

Geleceği bir türlü göremiyorum ki,
Hep mazi.hep mazi,
Bırakamıyorsun geçmişi bir türlü,
Geçmişin karanlığında kaybolup gidiyorsun,
Bazan yalnız,bazan sen varsın düşlerim de.

Bazan Torosların tepesindeyim,
Eski avcılık günlerimi yad ediyorum,
Bazan ortaokul lise çağlarımı düşünüyorum,
Elim de akardionum,düzlerçamını düşünüyorum,
Hey gidi gençlik günlerim,hey gidi geçen günlerim.

Hayatımın toz pembe günleri,
Ben koşa koşa bu günlere geldim,
Ama siz güzel düşlerim orada kaldınız,
Keşke,keşke o düşleri de taşıyabilseydim,
Çekip alabilseydim maziden.

Bir zamanlar hep ağbi derdik,amca derdik,
Ama şimdi ağbide olduk amcada,
Baba olduk çocuklarımız büyüdü,
Üniversiteye gider oldular,
Hey gidi deli gençliğim,Otuz beş sene daha geride kaldın.

Bizler gençliğimizi yitirdik,
O mazinin karmakarışık sayfalarında,
Şu an da radyoda Kalamışı dinliyorum,
Bir tatlı huzur almaya geldik diyor,
Şarkılar hep aynı,değişen sadece bizleriz.

Sen o zaman yanıbaşımdaydın ama şimdi yoksun,
Arkadaşlıklar ölünceye kadar baki olursa güzel,
Mazide bıraktım seni,
Bir hatıra defterim vardı,
O defteride yaktım,içinde ki seni de,
Mazimi de gömdüm mezara,seni de.