Mazhar bey Şiiri - İsmet Anik

Dedim gırtlağıma kadar dolmuşum
Doktor bir divana uzattı beni
Uzandığım yerde hipnoz olmuşum
Simyamı bozarak çözeltti beni

Sormaya başladı çocukluğumdan
Sordu gençliğimden büyüklüğümden
Bir varlığımdan sordu bir yokluğumdan
Zihnimi boşaltıp azalttı beni
* * *
Dedi anlat niye bu kadar doldun
Dedim olmayınca attım içime
Dedi neden böyle derine daldın
Dedim çıkamadım attım içime

Dedim çocuk oldum herşeyden mahrum
Gençliğim amansız sevdaya mahkûm
Çalıştım didindim Allah'a malûm
Tuttum gelmeyince attım içine

Canım birşey çekmiş alamamışım
Biri beni dövmüş dalamanışım
Hayalimdeki şey olamamışım
Gücüm yetmeyince attım içime

Sürgün etti beni gönül yurdundan
Uzaktan uzaktan baktım ardından
Divaneye döndüm onun derdinden
Söyleyemeyince attım içime

Bu gönül başıma sardı belayı
Başa döndürmenin yok mu kolayı ?
Maşrapa değil ki çalsam kalayı
Çaresiz öylece attım içine
* * *
Adam dedi çok derine dalamam
Yıllar geçmiş tam yerini bulamam
Hançerleşmiş onu ordan alamam
Böyle yaşa dedi düzeltti beni

Benden acayip ben kaldı geriye
Sayende adımız çıktı deliye
Gayri senin yerin orası diye
Mazhar Osman beye iletti beni

1402/2024 - İ.ANİK