Mazeretsiz Şiiri - Songül Akgün 2

MAZERETSİZ di çocukken gülmeler....
Mazeret arar gibi şimdi en güzel sevmeler...
Koşmak oyundu.....
Şimdi yürümek oyun misali zor....
Ah kalbim bendeki sevgileri çocukluğuma sor....
Büyürken büyütemediğimiz sevgiler kadar daralmış kalbimiz....
Oysa ne büyük kucak açardık çoçukca SEVGİLERE....
Mazereti bol BÜYÜKLÜK te yenildik.....
Alış verişe dönmüş değerler...
Alan vermemiş...
Veren almamış misali.....
Vefayı gördüm içeçek ismi olmuş...
Yudum yudum bitirilen...
Bir semt adıymış gidip dönülen....
Can diye bilinen....
Bir canının içinde bilinirmiş....Dursa....
Bozulmuş saat misali yenisi bilinirmiş....
Zaman geçeni arkasında götürmezmişte....
Geçtiğini bilirmiş....
Hafızaya hükmedemeyen akıl yenilirmiş....
Kalp hükmünü kesse aklın....Hafıza silinir miş....
ÖLÜMDE yaşamda bilinirmiş.....
Bilmek için YAŞAMAK gerekir miş....
Mazeretsizmişte GELİŞ GİDİŞLER....
Mazerete bağlayan bilinirmiş....
Şimdi Soğuk bir taşa yazdır mazeretini...
Zaman YAŞAM a demiş......