Mazeppa Şiiri - Haktan Nuri

katran döktü ellerine,
körler etini doğradı,
tuz aktı içinden,
yıkandı...

dumanı isterik kahkahalara çamur.

deniz yükseldi incilin ilk sayfasına değin
kürkler,renkli kılıçlarla devasa köpek iskeletlerine süvari bugün.

nerede sessiz pandomim soğuğu?
mavi bacaklı kaz tüylü kadın nerede?
sağrısından akan terle dişlerinin kamaştığı fincancı
burada...

O,odsuz müsekkin kağıtları,
kara taşların yuvarlandığı kuyu,
vaftizci çınar kovuğu...

sen çıkrıkla günahını yolduğum,
çöllleri özleyen çoban,
bıçak at al tenli trompetçiye.
kamçın çıplak,masken samandan,
üflenmiş kar muştucusu hünsa korosu,
kaç burdan...
parmaklarınla yediğin sofranın,bezine sarıl.
altın boynuzdan iç.
efsunun adı mry-amun.

saklan mazeppa.

asker oldu aryadaki bitkin zangoç,
sakallarını taşla kazıttı,yüzü olmayan adam...

teninde kırağı duası düğümlerken
çelik,çanın soğuk gözlerini tuttu.
neden tüm oğlanların saçları kıvırcık...

merdivende anlık dikilin.
çünkü semafor tasları ağlıyor,
çünkü kırık naldan daralı,
sırasız açılırken eski hüküm urbaları,
her yönden geliyor hayat....

ah mazeppa.

ışığı söndü çadırın.artık müzik de sustu,
git içimden,
içimden git artık...

mazeppa