Maddeci yapının demir, ruhsuz pençesi uzanıyor göklere.
Göklerde ateş ve toz bulutu…
İmkânı olsa dünyayı yıkmaya…
Demir, ateş, kan… İle döver dünyayı.
Üç maymunu oynayan dünya genetiğinde olmayan bir yapıyla maymunlaşıyor.
İnsanlığı tehdit eden bir yıkımla yüz yüzeyken, o yüzleşemediği kendiyle savaşmaya korkuyor.
Hayvanca bir duyguyla güçsüzü ezme politikası sinsice yüreklere yerleştiriliyor.
Yüreklere düşen ateş, kan…
Önce korku salınıyor sessiz, usul…
Sonra yeknesak bir beden parçalanıyor.
Gençliğe el atılıyor, gençlik makyajlanmış,jelatinleşmiş bir pazarla geçmişinden koparılıyor.
Yalnızlık politikasıyla har kabında ezme işlemi böyle başlıyor.
Ez, sömür, böl, yut... Politikasının timsah dişlerinde kaç geçmiş parçalanıyor?
Irak’lar Filistin’ler ve daha nicesi…
Bölüne bölüne lokma ol.
Sömüre sömüre kul.
Sulhsuz, yurtsuz, bayraksız, şuursuz…
Kayıt Tarihi : 3.4.2009 13:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yasemin Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/03/maymun-sair-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)