Mayıstı Dedi Ayrıldığımda

mayıstı dedi ayrıldığımda
ve yağmur yağıyordu
ne rüzgâr vardı
ne de soğuktu hava
onun için
hâlâ ıslaktır tenim
içimse kuru
gül kokusu ama ah
hâlâ dipdiri saçlarımda

Aslında dedi
Eylül olsun isterdim ayrıldığımda
Nedense hüznün
Eylül’e daha çok yakıştığını düşünürüm
o hüzünden oysa
bir iz bile yok şimdi avucumda

Yine yağmur yağıyor görüyorsun
ve yine üşüyorum arzunun saçağında
yanıma gel hadi
nasılsa bir köprü altıdır sığındığımız
piknik ateşi bile olsa yak
sıkıldım artık gülün kokusundan
bu kez
yanmış anız kokusu sinsin saçlarıma
....

2003