Mayıs Yağmurları

Dolu vurdu güvercinleri
Mayıs alacası bir renkle düştüler
gökyüzünün yüreğinden

veranda da yaralı yağmur
eli yüzünde düşünen bir siluet
serili kalmış güvercinleri sordu
öldürülmüş çocuklar gibiler dedi

yeni doğmuş gülleri kesiyordu
jilet gibi düşünceler

bir gölgeydi konuştuğum
oysa veranda boştu
kapı önünde duran
pembe panduflalar ıssızdı
adı işlenmiş kazağındaki
iğne oyası kalbime batıyordu

silueti Annemin
veranda dan uzaklaşıyordu

uzaklardan gelip geçen trenler bile durdu
yapraklar kesti kıpırtıları

caddelerde serili güvercinler
şiirsel bir katliama kurban gittiler

gölgen de yok şimdi
veranda boş
sadece sandalyelerde
yağmur tıpırtıları .