'Bilmem kaça kaç kala, kaçı kaç gece?'
Böyle Merak etmiştin 'Tabutu'nun hangi Ağaç'ta' olduğunu...
Nerdeyse Seni doğduğun Gün'e saklamış Mewla,
Katına almak için...
Biz hala o Sokak'ta,
Yapayalnız yürüyoruz,
Arkamız'a bakmadan.
Karanlığın en Zifiri Noktası'nda,
Gözler'i çakır çakır 'ben varım' diyen Genc'i görünce
Unutuyoruz Sancılarımız'ı...
110.Yılı'nda yeniden doğdun,
31.Yılı'nda yine doğdun...
Müslüman olmanın Fazilet olduğunu
'Olmak' olduğunu öğrettin Necip İnsanlar'a,
Fazla'sı olanlara...
Bir 'Aşkın Ben'i.
Kısa geldi Küreğin,
Büyüyemiyen Kısa Pantolonlular'a..
Rahmet içinde uyuyasın.
Kemal ErsözlüKayıt Tarihi : 28.5.2018 08:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Melankoli Sarmalı'nda Saygı
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!