Mayıs Sıkıntısı Şiiri - Emrah Kısmetli

Bir Mayıs sabahına gözlerini açmak gibiydi hayat
Yeniden doğmak...
Prangalarından kurtulmak
Kelebeğin çiçeğe özlemiydi sana vurulmak

Ben vuruldum, sen vuruldun
Zırhımızın kuşatmadığı yerden
En derinden...
İtimattan bir kol gerdik
Özlediğimiz halay İçin kilitlendik

Vurdular bizi kimliğimizden
Kalbimizden, en saf yerimizden
Ekmek için dans eden çocuklardık
Çocukça inandık, savrulduk...

Naifliğimizdi tek suçumuz!
Artık büyüdük...
Ne safımız kaldı ne de ekmek
Andımız var, tek mücadelemiz yine de emek!