Mayıs Kokar Ellerim Yüreğim Nisan

MAYIS KOKAR ELLERİM
YÜREĞİM NİSAN

koynunda dünyanın en güzel kokusu
narın gülüşü dudaklarında gönül türküsü
acıların haritası alnında ezilen halk(lar) ın öyküsü
ah yaralı ceylanım nazlı yârım
içindeki çocuğun uçurtması olayım
gözlerin bana gökyüzü

herkes biraz sensin
iyiden yana her şey biraz sen
sen içimde büyüyen sevdamsın
bundandır bahar gibi duruşum
ak güvercin gibi hayata kanat vuruşum
ve yürek tezgahımda
umudun türküsünü dokuyuşum

sen gönlünün kapısını istediğin kadar kilitli tut
gün gelecek yeşerecek umut
aynalara her bakışında
gözlerinde sevgimi göreceksin
korku fırtınalarında beni kırdıklarına üzüleceksin
sen ancak
bu şairin sevdasında
bayram çocukları gibi mutlu olacaksın
aşkım çeper değil özgürlüğüne
sen ancak
bu şairin aşkında
özgürlüğüne varacaksın
ve yeniden doğacaksın

hangi fırtına savurdu seni buralara
al sevgimi sür içinde kanayan yaralara
seni sevince anladım
sevdiğiyle bir kez daha doğuyormuş insan
mayıs kokar ellerim
yüreğim nisan

sensiz bahar gelmez içimdeki bağlara
güneşin isteksiz adımlarla tepeleri aşması gibi
gitme uzaklara
yıldızlar küser dağlara
susarım gece gibi
hasretinden delinir yüreğimin dibi
ıslanır çocukların gülüşleri
martıların mavi düşleri
hüzün düşer şarkılara

karabulutların midesinde ay
gece suskun
gece berbat
sevgi tohumu bile filiz sürmez karanlıklarda
duvarlarımı yık
yırt hayatla arama çektiğim küskünlük perdelerimi
karanlıklarıma ışık at
sesime ses kat
çekilmez sevgisiz hayta hayat
eylül saraylarındaki işkencecileri bile aratmaz
sensiz hayat

bende büyüyen sevdamsın
herkeste sen varsın
güzel olan her şeyde sen
yeni güne bahar kuşları gibi başlayışım bundan
bundan
umudun türküsünü söylerken ben
gül(ücük) ler ekislmez yüzümden

sevgin yurdum
mutluluk çiçeğine seninle durdum
seninle bir başka sevdim nisanı
seninle bir başka sevdim insanı
mayıs kokar ellerim
yüreğim nisan
kuytularımda bile gülersin haziran haziran
içimde büyürken
içimde doluyken sevdan
ve ben umudun türküsünü söylerken
koparamazlar beni kayatın dalından