Mayısın sonuydu
Yorgun bir geceydi kanınla yıkadığın gömleğin dalgalandı rüzgarda
Mayıs yıldızları dökülüyordu gökten kanayan kalbime
Bir çığlıkmıydı yoksa topraktan haykıran göğe oysa mayıstı
Mayısın sonuydu
Suskun kuşların kanat seslerimiydi ölümün habercisi
ağıtlar çınlatıyordu çiçeklenmiş dalların buruk sessizliğini
Donuk bir bakış ışık saçıyordu zifiri karanlığa
Mayısın sonuydu
Bülbüller ötüşüyor güller açmıştı babam suskundu mayıs suskundu
Annemin ağıtından ağıt tohumları ekiliyordu
Toprak,ta çiçekler filizleniyor hazirana gülümsüyoru
Bir fırtınamıydı yoksa kopan oysa mayıstı
Bileğlenmiş bıcak gibi ciğerlerime saplanan
Mayısın sonuydu
Şafak sökmüştü çığlık çığlığa idi işte gül yaprakları
Gökten kanmı damlıyordu karanlık geceye
Yoksa güneşmi sönmüştü kuşlara açılan bahar sabahlarında
Mayısın sonuydu
İnce bir dal gibi yatıyordun tabutunda uzayıp gidiyorsun sessizce
Gözlerimden
Mayısın sonuydu
Gebze suskundu anam ağlıyordu ben suskundum
Bir yıldız kaymış gibi,solmuş bir gül gibi
Gidenlerin ardından yakılan ağıt gibi
Mayısın...
Mayısın..
Sonuy,du
Kayıt Tarihi : 18.4.2013 12:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!