İnsan olmanın onuruyla dimdik yürüdüler darağacına
Ne tereddüt ne korku ne bir çaresizlik vardı gözlerinde
Hayatı, canlarından vazgeçecek kadar çok sevdiler onlar
Severek, bilerek, onurlarını bileyerek
Ve cellâtlarının yüzlerine gülerek gittiler ölüme…
Onlar, binyıllar sürecek bir hikâyeyi tarihin gökyüzüne çizerek gittiler,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta