annem göğü taşır, ben sözlerini ölülerin
yaratıldım, bilirim baştan başa gözlerini gecelerin
ellerim dağıtır nasılları, koynuna girmeden kitapların
insanım ben, uyurum dallarına sarılarak
büyük bir günahın
akşam olmasın,
karanlığına kalmayalım kadınların ve kırlangıç kışlarının
susarak çoğalttıklarımızı yutkundum ve konuştum duvarlara
aydınlığa kavuşmak için geceyi görmeliydim
görmeliydim çocukların annelerini nasıl beklediklerini
yaşadığım çağa inatlaşarak yürüdüm, düştüm ve düştüm yeniden
şehirleri babamın gözleriyle yorumlamayı öğrenmek için
öleceğime iman ederek ayrıldım düştüğüm dehlizlerden
mayıs’ta doğan mayıs’ta ölür
acıtmaz bilmediklerim bildiklerimden fazla
insan ağladıkça büyür…
Kayıt Tarihi : 19.6.2019 14:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

acıtmaz bilmediklerim bildiklerimden fazla
insan ağladıkça büyür…
Mayısta mı ölecek mayısta doğan. İçim ürperdi.
Karanlığın içinde, yâr bize o duvarlar...
Özlemişim sizi okumayı.
rastladığım için şanslı hissettim .
(Mayıs'ta öleceğimi öğrendim az önce ,sağlaması için biraz bekleyeceğiz sanırım )
Hay sen çok yaşa şiir
TÜM YORUMLAR (5)