Haydi! Nevroz ateşlerinin savurduğu,
Kar tanelerini eritip dudağımızda,
Yırtalım, toprağın mahmurluğunu.
Filizlenelim, cemreler düşmeden,
Coşalım her renkten ve her çiçekten.
Irmak olalım, yol alalım Dicle ve Fıratın koynuna.
Bağlanalım yeniden mayıs güneşine, nevroz ateşine...
Çocukların kanatlarında kuş sürüsü...
Paylaşalım, börtü böceklere ve doğaya sevgimizi...
Halaylar çekilsin Silvan’da.
Yürek ateşiyle kaynasın kazanlar.
Dağlardan yaylalara selam olsun yemyeşil dünyaya...
Semahlar dönelim pir aşkına.
Unutmayalım, ozanlarımızı yitirdiklerimizi.
Yanmasın bir daha 37 can...
Bir savaşa değil;
Binler verelim barışa...
Var mısınız Şırnak’ta çocuk olalım bir gün.
Sonra Mardin’de okula gidemeyelim parasızlıktan.
Aç kalalım mı?
Diyarbakır surlarındaki bir gecekonduda?
Ve yine de hayata gülelim mi inadına?
Ahmet Arifin şiirlerini okuyup,
Sonra saçlarımıza yıldızlar düşürüp,
Ahmet Abi gibi
Koparmayalım be gözüm, koparmayalım!
En güzel dileklerimizi bir daha dileyelim.
Tüm dünyayı sevgi umut ve özgürlük ordusu kuşatsın...
www.sadiktoraman.com
www.malabadigazetesi.com
Sadık ToramanKayıt Tarihi : 22.11.2008 23:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!