Mayıs Çiçeğim'e Şiiri - Hüznü Sevgi

Serenatım sanadır yar...
Kulak ver dinle;
Bu aşk katıklı sevgilini...
İhtişamlı senfonim...
Melodim...
Yangınım...
Yanardağım...
Eksik y/anım...
Rona aşkımıza ses ver..!

Ben ki;
gecenin kör sarhoşluğunda döşüme düşürdüm seni...
Sabahın en bakir güzelliğine sakladım,
Kimse sezemedi aşk koynundaki iki sevgiliyi...
Sineme sarmaladım seni,
kokunu sindirdim katığım bildim göğsüme...
Gül izi kaldı dilinde, ellerimizde...

Sen ki;
sabahın seherine yaydın saçlarımı bahar bahar...
Dolandın ömrüme sarmaşıklar gibi...
Avuçlarıma bıraktın buselerini öbek öbek...
Sinene sarmaladın beni, kokumu katığın bildin göğsüne...
Aşk izi kaldı dudağında, mendillerimizde...

Şimdi seninle...
Mazide kırık dökük anılar...
Aynalarda saklı öksüz çırpınışlar...
Sessiz sessiz akan nehirlerde kara kaplı sayfalar...
Notası eksik,
melodisi yarım idi;
sensiz mırıldandığım şarkılar...
Oysa seninle esmekte artık
yürek rıhtımımdaki ortancalar...
Seninle huzura kavuştu
şimdi sonsuz tüm notalar...
"Sevda" diye ihtişamla üremekte
dilde şad olmuş umutlar...
Aşkla beslenmiş gözlerimizde
bir kıvılcım ki onlar...

Duy sevgili;
Bu melankolik sevişimi...
Nasıl da aşkınla bezemişim mabedimi,
Kirpiklerime nakşedilmiş seni...
Bak ve gör sana tutunmuş mor menekşeyi...
Saçlarımda koksun o arsız eller...
Uzasın seninle geçen saatler...
Soluklansın bitmeyecek sözcükler...
Işıldasın yakamoz ardından kırmızı gelincik günler...

Serenatım sanadır yar...
Sadece sana...
Sol'umun anahtarıdır bu hüzün...
Hüznümün sevgilisi,
Yaz bakışlım,
Mayıs çiçeğim;
sevgililer günün kutlu olsun...

Hüzn-ü Sevgi