Çıplak ayaklarıyla bir yankı palazlanır kışın uzunca yatıya kaldığı bir odalı çocukluklarıma...
Hasetimden midir bilmem
bu neyin yalnızlığı
yalnızlık yarıştırır olduk ne zamandır
sana mahsus
bana mahpus değil miydi...
Macun kokusu nefesimizle, kırık çaydanlığın buğusunda
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta