Mayıs Şiiri - Tunay Bozyiğit Seyduna

MAYIS

aldı beni götürdüler asmaya
gözlerimden ışığımı kısmaya
yarınlardan umudumu kesmeye
memleketten umudumu kesmeye
yetmedi güçleri, gülümser öldüm
yetmedi güçleri, başı dik öldüm

yurdum toprağına tohum serpildim
ölsem bile biliyorum, boy verdim
çiçeklendim dört bir yanda yeşerdim
tuttular mayıs'ta astılar beni
gafletten bahara ektiler beni
anadolu toprağıdır her canı
anadolu toprağıdır sevdayı
katmer katmer açtırır her baharda

ellerimiz, emeğimizdir mayıs
onurumuz, kavgamıla açar yaz
be hey sefil mayıslar'da tutmaz yas
seyduna'yım, mayıs ayı tutmaz yas
denizler'ce gülümserler inan'lar...
denizler'ce çoğalırlar aslan'lar...