Mayıs Şiiri - Mustafa Köfteci

En sevdiğin aydı mayıs hep anlatırdın Erguvanlar açardı yüreğinde Doğadaki her şeyin gülümsediğini söylerdin, Bak yine mayıs işte Her şey gülerken pervasızca İki sevdalı yürek ağlıyor ayrılığa Aynı gecelere yatacağız uykuya Aynı sabahlara uyanacağız sessizce Ayrı tenler dokunacak zoraki Yalnız kaldığımızda ağlayacağız sessizce Ağladığımızı gören olduğunda Farklı yalanlar söyleyeceğiz Gerçeği sadece ikimizin bildiği, Yine mayıs baharın en güzel ayı Artık yıllar bende on ay çekecek Mayıslar kanlı Eylüller buruk geçecek sol yanımda Çaresizce ellerimde bir gülün boynu bükük Yüreğimde tüm bahçeler gülsüz Koynumda kendine has kokusuyla Solgun ve ölgün bir gül, Gitme yanımdan Gitme kollarımdan diyemiyorum Sensizlik yetimliğim olacak, Gittiğindeyse Sevgi dilencisi olacağım biliyorum Güzel bir sevgi saplantısı sana düşkünlüğüm Tek hatırladığım sen Sanki tüm kadınlara kör gözlerim Bildiğim her şeyi unuttum, Ben bir eylül ayında Birde mayısta öldüm... Ya tabe mlogo volim 04/06/2011