Mayıs 2016 Şiiri - Halil Sürücü

Bilmek kadar çirkin
Gözleri büyük iyonya bir kız
Neden esmer yine?
Kimi sevecektim ki ben?
Mağdur ettiklerinden biriyim ey ruh üfleyen.
Yaşamak mı?
Hapşırsam elime sümük bulaşır
İnsanlar içinde
Olur olmadık zamanlarda.

Biz buradayız, samanyolunda
Sana şahdamarından yakınız!
Nereye dönsen biz
Biz ya...
Kırmızı çizgilerimizi çoktan aştık
Sırf sen bul diye,
Gör diye!
İhbar ediyorum: Filler öcünü alabilir.

Bu ağrılar hep ilkel sevinçlerimin çocukları
Tortusuz ve içten bir merhaba
Ağaçtan ve elmadan bir ısırık, bir salıncak
Meme diyenin vay haline!
Ben olsam, Adem'siz tanıklığı içime sindiremezdim.
Sevince anlatılabilir masal;
İyonya'da bir gece kal.

Irmaklar, göller, denizler bir yana
Sensizlik, abdestsizliğin en büyüğü
Boşuna yıkanıyorum; tenim kuru.

Sen istersen yine onları daha çok sev
Kardeşliğimizi kağıt parçalarına bağla
Ehil akrepler koy ceplerimize.
Biz de senaryo gereği sarılalım birbirimize!
Temize çıkalım kandil gecelerinde!
Bunca olandan sonra ben,
Damlanın yaşadığı yerden
Kimin ezanına itibar edebilirim?
Cemaate yetişemedim
Nereye gitsem saflar dolu.

Seni güzel olduğun için seven yok.