Mayınlı Tarlalar Şiiri - Yorumlar

Hain saldırılar ne kadar süregelen oldu. Elimiz kolumuz bağlı, beklemeler,can yakıcı, can sıkıcı telaş! Dilerim beklenen ışık, karanlık günleri en kısa zamanda yıkayabilir! Çok anlamlı, anlatımı güçlü bir eser okudum. Kutlarım, yüreğinize sağlık...

Bir dönem şiiri daha.Tarihsel döngüde, acının yoğunlaştığı bir başka an. Saygı ve selamlarımla

Duyarlı yüreğin var olsun dert görmesin değerli Necdet hocam harika şiir için teşekür ederim sonsuz saygılarımla kutlarım.

İnsan'ın ellerinin kollarının aciz kalması ne kadar zor,çaresizlik çok zor,bakıyoruz görüyoruz konuşamıyoruz.
Duyarlı yüreğinize sonsuz saygımla Necdet hocam.

Ulus üzerine kirli senaryolar yazmış.. Başrol oyuncuları bilindik.. Hiç vicdan kalmamış..
Bugünlerimiz daha bi dikkat istiyor.. Alışmak için değil, bu oyunu bozmak için..

Hocam yüreğinize sağlık.. Saygılarımla

güzel sunum olmuş okuyucusunu yormayan ve şiir akışı anlatımı peşinden koşturan harika bir paylaşım kutlarım şairim

alçakalrın vatanhainlernin namussuzların yüzüne tokat gibi insin hocam eşsiz çalışmanız..ellerinizden öpüyorum..sonsuz saygıalrımla..+++

Ağzımı her açışta taş kesiyor dilim, yüreğim..
İnsanım, ne diyeyim!

'Bahtı karaların' umut bağladığı yer mi şimdi Ankara?
Kaçıncı yangından sonra biter acılar, ağıtlar susar ne bileyim!

Kardeşim, tebrik ederim duyarlı şahsını..

Sözün bittiği aydınlığın söndüğü yerdeyiz şu an... Kırılan saç telleri uçamayan kuşlar...
Kaldırımların soğuk yüzünde boylu boyunca sızan kan...
Her akşam her sabah gözlerimde buğu yüreğimde acıyla baktığım telaş...

Ne denebilir ki bu acıya...
Kaleminize yüreğinize saygı ile...

İşte yine acı, yine ölüm... Vatanın kalbini hedefliyorlar, ya da en can alıcı yerlerini.

CANIN EN' LERİ VAR MI?... SONUÇTA HEPSİ CAN... HEPSİ BU VATANIN ÇOCUKLARI.

Bu kaçıncı candır toprağa verdiğimiz? Doymadı mı bu kara toprak onca kana, onca cana?... Ya arşa yükselen ağıtlar?... Anlar ağlar sızlar, söyler dillendirir, içini döker. Babaların halini bilen var mı?...Onlar için için yanan ateştirler sönmek bilmeyen. Sessiz akan nehirler gibidir gözyaşları, hep içlerine akar...

Haydar,Barış,Selvi,Leyla,Arif,Su,Öykü…
Her biri benim yüreğim
Hepsi benim iki gözüm
Donakalırım ateş ateşi yakarken
İs gibi kaldırım taşlarına karışır özüm
Evet,çökerken içimizde yine akşam
Boyunlarını büke büke ıraklaşır güvercinlerimiz
Yine gölgelerinin üstüne serilir kardeşlerim

Dillerin düğmeli mi iliklendi... Benimki kilitlendi...Çözülmez kolay kolay bunca acıdan sonra...

Tarihe not düşecek bir şiir daha Necdet öğretmenimin değerli kaleminden. Bu günleri unutmamak adına... Işıkları yarınların şiirlerine...