Mayınlı Cumhuriyet Şiiri - Harun Tolga P ...

Coğrafyam da kötülükler var..
Kül tablasının,sigaralarıma mezarlık olduğu gecelerden biri.
Dudaklarım kurak bir iç anadolu şehri.
Nefesim de nikotin havası var.
Dişlerim de dilinin izi
Düşlerim de teninin sıcaklığı kalmış,
Tüküremiyorum benliğimi hiçbir dudağa...
Çünkü;
Adın,sadakat..

Gözlerim yağışlı,bir karadeniz bölgesi şehri.
Hayallerimden,şelaleler biriktirdim yastığıma,
Hüzünlerimden,gökdelenler inşa ettim
Umutlarım hiç bitmedi,biten bendim sürekli..
Hızlıydı,
Virajlı bir aşktı bu,ve sonun da ayrılık vardı,
Ölüm vardı..

Ellerim, yüzünün pamukluğuna hasret kalmış akdeniz bölgesi şehri.
Nefesimden geçen tütünün dumanın da saklı mübarekliğin,
Varlığın oksijen,yokluğun iç savaş..

Yüzüm,suretini karşısına alıp da konuşamayan bir marmara bölgesi şehri.
Etrafı dokunmuşluğunun izleriyle süslü,
Dışardan bakınca hoş,
İçeri girdiğin de mayhoş bir şehir,
İçine düştüğünde günahlardan boğulabileceğin,
Şer ve gam sahibi bir şehir.
Sen suretime İstanbul deme...
Yüzüm,yüzüne yüzsüzdür...
Bakamaz,değemez...

Düşüncelerim, bir doğu anadolu bölgesi şehri.
İntiharın aklımdan çıkmadığı, canlı bir bomba örneğiyim,
Hislerinizde ki öfkeyim
Gözlerinizde ki nefret,
Sözlerinizde ki kurşun,
Dudaklarınızda ki küfür,
Islak saçlarınızda gizlenmiş bir teröristim,
Kalbinize döşenmiş mayınım ben,
Bayan lütfen, nefes almayın...
Bu ayrılık bizi öldürmesin...

Çünkü;

Siz benim; Memleketim, Cumhuriyetimsiniz...

Harun Tolga Peker