eşkıya! yüreğim dağlarda,sürgünüm senden yana,uzak bir yerlerde
acılar sarıyor bedenimi,karanlık ve soğuk çöl gecelerinde
gelip geçen kervanlara saruyorum seni
ve kumlarla diriliyorsun içimde,seni soluyorum, nefeslerim oluyorsun sevgilim
mevsimlerde göçüyor sen gidince benden
bir yarım kalmışlık kalıyor akşamın alnında
ve sabahlar olmuyor karanlık gecelerime
acıdan geçmeyen hayatlar yarım sayılır ve sen! en büyük acımsın hayatımdan geçen.
Kayıt Tarihi : 16.10.2008 22:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!