alemden, bir günümü yüzbin zara yazmişlar...
Bitmez tükenmez çilelerim,solyanim hastadir, yüregim mapus.
Suskunluğum çiğlik olmuş duymazmi viçdansiz.
Sesimide rehin almiş işte o vefasiz...
Bir kere gülmek istedim onuda çok gördü hayirsiz...
Şimdi
Şimdi hangi canımı dar ağacına asayım, sorgusuz, sualsiz ..?
Kime ağlayayım, kimin yasını tutayım habersiz..?
Kime kanayım..?
Nasıl inanayım..?
Söyle viçdansız,hangi omuzda ağlayayım..?
Gözyaşımı kim için tüketeyim..?
Söylesene, ruhsuz yüreksiz,
bu dünyaya nasıl sığayım..?
Yüreği sökülmüş bu boş bedeni nasıl taşıyayım..?
Şimdi, kime yanayım, kimden medet umayım...
Bilki
Şu benim bahtımı kara yazdın...
Her mutlu günümü dara astın.
Mezarımı ıraklara kazdın,üzerine sahipsiz yazdın...
Be hey vicdansız...
SuZi
Kayıt Tarihi : 4.1.2024 09:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!