Gözden uzak yaşarken
biri gelir geçmişin derinliklerinden, aklın şaşar
sonra yüreğin cam kırıkları, yüreğin kan revan çığlıklar
yüreğin nihavent…
“İstanbul, İstanbul olalı
Hiç görmemiştir böyle keder”
Ve sonra bütün pencerelerine bu şehrin
sabah yıldızları değil, yalnızca gözleri düşer
ve o gözler ki yeminle sana… mayın tarlasında yel ve seher
tevfik karınca hayri günel ortak şiiridir
Tevfik KarıncaKayıt Tarihi : 27.9.2018 17:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tevfik Karınca](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/09/27/mayin-tarlasi-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!