Mayın tarlasında koşuyorum umutsuzca
Her adımda ölüp sonra yeniden doğuyorum
Sırtımda acı günlerden yapılmış bedenimi geriye çeken paslı bir kanca
Oysa sadece sevmek istemiştim insanca
Umudun kalmadığı bir yerdeyim yorgunum
Kuşların ötmediği, kelebeklerin uçmadığı ağaçsız, gölgesiz bir ormandayım
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta