Mayın Şiiri - Metin Soydeveli

Bağırıyor; bağırıyoruz barış diye diye
Duyan olmuyor; duyulmuyor aklın sesi
Gölgesinde kalıyor çığlıklarımız
Silah sesleri susmadıkça

Yüzlerdeki gülümsemenin başka dili mi var
Hep aynı lisandan değil midir tebessümler
Ölümün yüzü soğuk; kan kırmızı şehadet
Bilen var mı son nefeste dualar hangi dilden

Her icat bir ihtiyaçtan doğarmış
Bilmem bu neyin ihtiyacı!
Ölüm kusmayan, yüzü güzel, yüze gülen,
Çiçek atan silahı var mı bir bilen

Hepimiz biliriz en çirkinini, en kahpesini
Geç de olsa, mutlaka basılan ve ıskalamayan
Mutlaka cana kasteden, kurtuluşu yok basanın
Fikri kahpe, cana düşman gömmüştür onu yere!

Önce beyinlere döşenmiştir kahpelik
Tutsak bir koyun, özgür bir köpek,
Bir insan, kim basar hak getire…
Kimin bastığının ne önemi var; bir can basar!

Yaşamı acıya boğan insan! Aklını başına topla
Ayağın bassın yere! ..Aklın basmasın mayına
Dilinde adalet istemi, barış; düşüncende kalleş mayın
Kahpelik yerleşmiş fikrine; kalleşçe, kahpece can alışın

Çok istemek yetmiyor barışı sağlamaya
Kahpe düşünceyi fikirden atmadıkça
Hem can alacaksın, hem dilinde barış istemi
Bu nasıl bir yanlış, bu anlamı barışa kim yükledi
İsyanım bu anlamsızlığa; düşen canlara

Kutsaldır görev, ölüm, şehadet
Vatan borcu veya eve ekmek götürmek
Ölenin yaşı belli değil, candır verilen
Bilen var mı son nefeste dualar hangi dilden

Kader mi öyle yazmış, aynı coğrafyada
Karşı karşıya. Sözde dili farklı diye
Genç, çocuk yaşlı, inançları da bir.
Belki, hepsinin boyunlarında aynı muska

Masumiyet: Anlamlı, güzel bir kelime
Tabii ki öncelikle fikre yerleşirse
“Mırın” gırın etmeyi bırakmalısın
Kabullenmelisin yaşamayı birlikte

Ben birlikte yaşarım; paylaşırım ekmeğimi de
Sen kendini yakıştırmaz mısın bize
Bıraksak; bir lokmada yutuverecekler
Seni körükleyenler, özgürlük diye diye…

Bu vatan hepimizin. Yatıyor şehitlerimiz
Vatanın her yanında; toprağımızı sulamış kanıyla
Daha ne istiyorsun? Hür’sün. Varlığını koruyan
Bu Cumhuriyet ve Şanlı Bayrak altında

27.04.2007 İzmir