Maydonoz bahçeleri Şiiri - Vahit Kemal Kısa

Bana bir bulut al anne,
Ama kara olmasın
Üzerinde gezerken gece melekleri,
Ela gözlerini hatırlatsın.
Birde yıldız koy üstüne
Bilirsin korkarım
Karanlıktan,
Yolumu aydınlatsın…
Sonra bir rüzgâr estir anne
Maydanoz bahçemizin kenarından
Kokusu seni hatırlatsın…
Pusu kurdu bu şehir gündüzlerime
Takatsiz kaldı bebek gülüşlerim
Emekliyorum ilk günkü gibi,
Uzat rüyalarıma
Tutayım elini anne…
Sevdiğim ne varsa
Artık sevmiyor beni
Uğruna terk ettiğim beden
Bensiz yaşlanıyor şimdi
Bir yorgan dik bana anne,
Köydekiler gibi.
Altına girince
Düşünmeyeyim
Ne o bedeni,
Nede deniz dibi cinlerini…
Yağmurlar yağdır anne
Okul dönüşleri,
Saçakların altında
Islanayım numaradan,
Bir dilim kek bir bardak çayla
Isıtsana yüreğimi...