Maydanozun Hatıraları..

Ben bir zerre kadar toz tohumdum
Serptiler yumuşak toprak karık'a
Örttüler üstümü kötü kokan gübreli yorgan la
Gece oldu güneş doğdu bilmem kaç gece yıldızlarla sabahladım
Şiştim önce kabardım yırttım toprağı doğdum gün yüzüne
Yeşerdim
Dallandım
Yapraklandım
Basmadı kimse üzerime
Bir gün bir benden olan çıka geldi ansızın
Kesti dallarımı kopardı beni gübreli toprağımdan
Bağ etti bağladı belimden
Dizdi bizi tahta tezgaha bir salı pazarında
Kalabalık ortalık elleyen elleyene
Hele o başımızda bağıran var ya hele
Bilseydim olur muydum ona bir nefes bile
Düştüm bir elden naylon bir poşete
Yıkadılar beni boylu boyunca
Koydular porselen bir tabağa
Hele birde o limon var ya
Ne güzel kardeş olduk paşa sofrasında
Battı çatal tuttu el soktu bizi bir ağza
Oysa ister miydik gezelim bir mağarada
Dolandık durduk sarpa sarmış dehlizlerde
Kimimiz çare olduk az gören göze
Kimimiz parlaklık olduk solmuş bir deriye
Bana da yer bulundu testis denilen bir bilinmezde
Kurtuluşu olan hapishane ya da nakilden önce istirahathane
Geldi çattı o gün başa
Önce adım değişti yollandım sonra
Sperm yazıldı künyeme
Çıktım bir hızlı koşulan yolculuğa
Döndüm baktım ardıma ne çokmuşuz meğer bu yarışta
Hedefte bir rahim kapandı kapanacak kapıda
Son buldu yarış son buldu kovalamaca
Girdim kapıdan tekmeyi savurdum kapıya ardından
Taa o an anladım
ANA GİBİ YAR OLMAZ lafının gerçekliğini
Artık dinlenme vakti
Bulmuşum sıcak bir sevi büyümeden çıkarsam desinler bana deli
Sayılı gün çabuk geçti
Hop dedi o dokuz ay karnında taşıyan sevi
Yeter beleşten yediğin çık artık da desinler bana bebeli
Uzun yol birazda zahmetli
Önce başım tattı güneşi sonra geldi gerisi
Kopardı bağımı ebenin birisi
Sesimi çıkarmadım önce illa bağırtacak manyağın birisi
Vurdu kıçıma okkalı bir tokat yanınca canım
Yıktım ortalığı durdursun birisi beni
Yine çare ana oldu zırlamama iyi geldi memesi
Ben mutlu anam daha da mutlu onca ağrıyı çeken sanki başkası
Açıldı kapı
Göründü yüzler
Amcası
Halası
Dayısı
Emmisi
Meraklı bakışlardan ürküp istedim anam geri soksun beni
Seveni çok gündüzleri söveni az gecesi
Aldığım her nefese ömür dendi
Baktım geri daha dün gibiydi topraktan filizlendiğim gün
Şimdi pamukla tanıştırdı beni hoca efendi
Topraktan gelen yine toprağa gitti...