Mayamalağın Kızı Şiiri - Ali Gençay

çarık ayağında sırtında abası
yehdiydi anne kucağında
Yemende kalınca babası
yokluktan kurumuş göğüsleri
çatlamış topraklar neyler anası
sahanda çok su az çavdar maması
ağlamaktan gözleri görmez olmuş
her gıcırdayışında hayatın kapısı
‘’Oğlum,, der dururmuş büyük anası
Abdullah da ibişin abdulmuş adı
seferberlik duyurulmuş
Garbdan alınmış Osmanlı tuğrası
On beşli türküsüyle uğurlanmış
Sulsusokağı çınlatan at nalları
Yemen’e çıkmış pusulası
daha giymeden kalpağı
baba evinde matem havası
demek ondandı ağabeyime bakıp bakıp
‘’babamın adı ağzımın tadı,,
onda buldu onda yaşadı hep babası
hafiften sendeleyerek yürürmüş
köyün kadınları maymalak demişler
daha ondokuzundaymış anası
mart dokuzu çıkmış
avradı ölen davulcu dünürcü gelmiş
yeniden kınalanmış ayası
yıllar yılları kovalamış
yemen türküsü tellenmiş
ne haber gelmiş nede babası
yehdi büyümüş gelinlik olmuş
evermişler alınmadan başlık parası
yiğidi olmuş heykel ali damadı
oda kınalanmış yüreğinde baba acısı
on çocuk doğurmuş
yedisi ölmüş üçü başının kadası
ölenler abdulmuş
kalanlar Ömer’i Minüres’i Fatımas’ı
yiğidini vermiş cigaraya
mart dokuzu zemheri ayazı
torunlar bir kucak dolusu çiçek tarlası
ömür bu seten taşı
zamanı dolan gider bibim gibi
dikilir mezar taşı